27 april 2018

Vandaag een rustdag. Geen kilometers afgelegd richting Santiago. Ik heb me toch wel redelijk vermaakt. Vanochtend uitgeslapen en daarna een uitgebreid ontbijt genoten. Mijn bankpas en simkaart zijn binnen, te laat om mijn kamer nog te annuleren, dus moet ik nog wel een nacht blijven 😂, goh wat jammer 😀. De dame van de receptie belde of ik van kamer kon wisselen, geen probleem, alles verhuisd naar een kamer aan de overkant van de gang. Later even naar de Decathlon Pamplona gelopen om een nieuwe broek, de oude zakt van m'n kont, nieuwe dopjes voor m'n stokken, nee ik ben nog niet zo oud, en wandelsokken te halen. Vanmiddag de stad maar weer in. Even, nou ja even, wezen lunchen, beetje rond gewandeld en koffie gedronken. Zie ik bij de kathedraal van Pamplona de Amerikaan staan, die in Saint Jean Pied de Port met ons was wezen eten. Bij hem een Amerikaanse dame, met zonneklep met tijgerprint 😀. Je moet er als pelgrim natuurlijk wel een beetje modern bijlopen. Zij kon haar hostal niet vinden, volgens Google was die maar 400 meter verwijderd van de plaats waar we stonden. Haar een beetje in de juiste richting gestuurd, als je een dag door de stad sjouwt, ken je die op je duimpje 😂. 

Een andere pelgrimes, lichtelijk in paniek, wist ook niet waar ze moest zijn. Sta ik een tijdje mee te praten in het Engels, zegt ze dat ze uit Holland komt. Waarop ik zeg, laten we dan maar omschakelen, is voor ons beiden eenvoudiger. Barst ze in tranen uit. Ik denk nog, zo erg kan het toch niet zijn, dat ik Nederlander ben. Nee, de Camino is haar verjaardagscadeau, ze is met een groep en kan geen besluiten nemen. Nee, ze is geen leider of iets dergelijks van die groep, waarom moet je dan besluiten nemen. Volgens mij is er een reisleider, die zorgt, dat de groep op het juiste adres komt. Bleek ze al 3 keer voor de hostal gestaan te hebben. Hoe blond kun je zijn en ze was bruin.

Zit ik een uurtje later op een terras koffie te drinken, komt die Amerikaanse weer voorbij. Ze liep nog steeds rond en kon de hostal niet vinden. Ze had aan verschillende mensen gevraagd, zal wel op de Amerikaanse manier zijn geweest, en niemand kende de straat. Ik zeg, die ligt achter deze gebouwen. Hoe ze daar achter de gebouwen komt. Ja, je klimt er over heen of loopt om. Ik heb 'r, als goede jongeman, zo oud was ze wel, maar aan de hand meegenomen.

Morgen, jammer genoeg, het hotel weer uit en weer op pad. Dat is wel weer fijn, de hele dag stilzitten verdien je geen certificaten mee.