19 mei 2018

Vandaag van Sarria naar Ventas de Naron over een afstand van 37 kilometer, waarmee ik op 865,5 kom. Nog maar 79,5 tot Santiago de Compostela. Hierna ga ik nog door naar Finisterre om nog en duik in de oceaan te nemen.

De dag begon met mist, niet te koud, jasje was niet nodig, maar het zicht was niet groot. Na een ontbijt in het stadje op pad richting Ventas de Naron. Na een kilometer of 3 kwam ik een oude bekende tegen. Phil, een Amerikaan die ik in St Jean Pied de Port had leren kennen was op de weg terug. Ik had hem gisteravond ook gesproken en toen zei hij nog dinsdag in Santiago te willen eindigen. Nu was hij onderweg terug naar Sarria om de bus naar Santiago te nemen. Hij kon niet meer op tijd in Santiago zijn. De laatste 111 kilometer en dan opgeven, al zou ik dag en nacht door moeten kruipen 😀.

Het was wel een zware dag, veel beklimmingen, het werd eind van de ochtend erg warm en toch wel een behoorlijke afstand. Na het stadje Portomarin werd het wel weer leuk. Het begon met een steile klim en daarna enkele minder, maar toch wel stevige, stukjes klimmen. Hier ging ik stuivertje wisselen met een Argentijnse groep op mountainbikes. Ze hadden niet zo veel ervaring met het fietsen tegen de bergen op, dus elke keer stonden ze onder aan een helling stil en ging ik zevoorbij. Later kwamen zij mij voorbij en zo ging dat toch de hele middag door. Zij kregen er ook plezier in en groetten heel vrolijk in het voorbij gaan. Verder was het een dag met toch wel afwisselend landschap, weilanden, zomerlanden, bossen en, op de bergtoppen, heidevelden.

Dan ben je na zo'n dag toch blij, als je albergue ziet, waar je gereserveerd hebt en je schoenen kunt uit trekken, een bier met limon drinken en een douche kunt nemen.

Toch vraag ik me een ding af. De Spanjaarden zijn een godvrezend volk, ze bouwen kathedralen, kerken, kapellen, hebben elke avond en soms twee keer per dag een mis. Wat hebben zij misdaan, dat onze Lieve Heer het land zo volgetten heeft gepropt of is dat alleen op de Camino om de pelgrims te sarren. Boven op zo'n bergtoppen je een prachtig uitzicht, maar om er te komen is af en toe erg zwaar 😀.