14 mei 2018

Vandaag een afstand van 40 kilometer gelopen. Dat brengt de totale afstand op 694 kilometer en ik heb er nog "maar" 240 te gaan. De dag begon vandaag vroeg, vannacht een uur wakker gelegen en liggen lezen. M'n ene kamergenoot stond om 6 uur op en maakte nauwelijks geluid tijdens het pakken en geen licht aan. Om 06.15 vertrok hij en stond de ander op. Deze maakte iets meer geluid en gebruikte ook licht. Maar ja, wat kun je er van zeggen na zessen. Hij vertrokken na half zeven en ik ben weer in de slaap der onschuldigen gevallen. Half acht schrok ik wakker, had het nodig waarschijnlijk en na een ontbijt in de albergue op pad.

De dag begon met een waterig zonnetje, maar hij wilde wel. Het was nog redelijk fris, dus een jas was geen overbodige luxe. Na een paar kilometer vielen er wat spetters, maar als echte Nederlander trek je je daar niet veel van aan 😀. Nog iets later werd het iets serieuzer en kwamen de regenhoes voor de rugzak en de cape voor mezelf tevoorschijn. Dat bleek echt nodig te zijn, op 17 kilometer hield het op met zachtjes regenen en werd er boven een schuif open getrokken. Gelukkig was ik net in Astoria. Hier kon ik gedeeltelijk onder een overkapping lopen op zoek naar een koffietentje. Hier gewacht tot de regen minder werd. 

Het werd weer helemaal droog, dus cape opgeruimd en verder gegaan. Nog even de kathedraal bezocht en foto's gemaakt. Hierna boodschappen gedaan voor de lunch en in het zonnetje op een bankje zitten eten. Daarna weer snel op pad. Ik had een doel voor ogen voor vandaag en wilde dat ook halen. In de middag werd het warmer, jasje kon weer uit en met een windje uit het westen was het aangenaam om te lopen. 

Om in vorm te komen voor de bergetappe van morgen, waren er een paar hellingen van de 2e en de 3e categorie. Goed voor het opwarmen van de beenspieren om goed voorbereid naar het IJzeren Kruis, klinkt wel erg Duits, maak er wel weer Cruz del Fer van, te gaan.

In El Ganso nog een kop koffie gedronken om wat tijd te hebben om te bepalen of ik zou stoppen voor vandaag of toch door naar Rabanal del Camino. Gezien de tijd, koos ik voor de laatste optie. Was misschien niet zo'n heel goed idee. Niet voor mij, maar voor een kat, die mijn weg kruiste. Ik loop door El Ganso en kom voor een voorrangsweg, dat is niet zo belangrijk, waar ik rechts moet. Op het moment, dat ik rechts wil gaan, schrikt er een zwarte kat, voor mijn niet zo kleine kisten wellicht, en besluit er vandoor te gaan. Het beest rent van rechts uit de berm voor mij langs. Op hetzelfde moment komt er van rechts een Renault Laguna, merk ook niet belangrijk, en de kat ziet deze niet of denkt, dat een auto minder gevaarlijk is dan ik ben. De twee kwamen met elkaar in aanraking, iets dat de kat, begrijpelijkerwijs, verloor. De automobilist(e) reed door en de kat bleef  stuiptrekkend liggen. Dan zijn er twee opties; ik bel de dierenambulance, hebben ze die in Spanje, of Marianne Thieme of het dier wordt uit zijn lijden verlost. Na een grondige controle van de vitale functies bleek ik met mijn BHV training en uitgebreide eerste-hulp uitrusting niets meer te kunnen doen. Ik heb het dier uit zijn lijden moeten verlossen. Heb hem nog netjes in de berm opgebaard, zodat zijn eventuele baasjes niet geconfronteerd zouden worden met een open haardkleedje met alle, normaal, inwendige delen naast het kleedje. Hierna wilde ik het kerkje nog in om een kaarsje te branden voor het dier, dit is echt waar, maar deze was gesloten. Nu neem ik aan, dat het beestje ook zo de eeuwige jachtvelden, waar muizen in overvloed zijn, wel binnen mag.

Daarna weer door gelopen naar Rabalan del Camino. Mezelf ingeschreven in een albergue, gedoucht, iets gedronken en m'n was gedaan. Vanavond heerlijk gegeten in een restaurant in het dorp.

Morgen staat er een zware dag te wachten, een bergetappe met een helling uit de eerste en een uit de buitencategorie. De benen geschoren om ze morgen goed in de olie te kunnen zetten, dan moet het gaan lukken. Morgen meer over m'n tripje 😀.

Verder weet ik niets meer te liegen, trouwens alle verhalen berusten op waargebeurde feiten. Alle overeenkomsten met mensen of dieren uit mijn gewone leven zijn toevallig. Ja, ook de zwarte kat is geen dier, dat ik ken.