25 april 2018
25 april 2018 - Larrasoana, Spanje
Vandaag totaal op 184, nog 720 te gaan.
Vandaag gestart met mist, het leek motregen zo dik. Jasje aan over het shirt, regenhoes, moest ik even zoeken, fijn als je je spullen tevoren checked en op pad. Ok dacht een leuk, makkelijk tripje aan het einde van de Pyreneeën. Het was al fris, maar ik kwam van een koude kermis thuis. Het bleek toch ook weer veel klimmen en dalen. Goed voor de kuiten en bovenbenen.
Gisteren hoorde ik veel mensen over Ziburru praten, een afstand van 22 km. Dat leek me wel wat, onderweg toch maar even m'n Nederlandse gids nagekeken en ik kwam uit in Larrasoana. Dat is 5 kilometer verder, dus goed te overzien.
Gestart met het idee elke 5 kilometer een korte rust te nemen, bleef dat voornemen al snel weg.
Na 7 kilometer genoten van een bak koffie, op 12 kilometer van een korte rust, bleef ik daarna toch maar doorlopen. Na een kilometer of 16 kwamen Luc, Vincenzo en ik elkaar weer tegen en besloten we samen verder te gaan. Vincenzo, echte Italiaan, was constant aan de telefoon en bleef langzaam achter. Op een kilometer of 4 voor het einde ging Luc z'n voeten koelen in een beekje en weer alleen verder.
Toch begrijp ik het niet zo goed, altijd geleerd je schoenen aan te houden, hier zie je veel mensen die ze onderweg uitdoen.
Weinig bijzonders gebeurd onderweg. In het begin lijkt het filelopen, ik schat dat er een 300-400 mensen per dag op pad zijn, later loop je in het bos, hoort de vogels fluiten en ben je helemaal alleen. Dit geeft zoveel rust en energie, onbetaalbaar.
Morgen een heerlijk dagje luieren, naar Pamplona, een afstand van ongeveer 17 kilometer met weinig tot geen hoogteverschillen.
Vandaag gestart met mist, het leek motregen zo dik. Jasje aan over het shirt, regenhoes, moest ik even zoeken, fijn als je je spullen tevoren checked en op pad. Ok dacht een leuk, makkelijk tripje aan het einde van de Pyreneeën. Het was al fris, maar ik kwam van een koude kermis thuis. Het bleek toch ook weer veel klimmen en dalen. Goed voor de kuiten en bovenbenen.
Gisteren hoorde ik veel mensen over Ziburru praten, een afstand van 22 km. Dat leek me wel wat, onderweg toch maar even m'n Nederlandse gids nagekeken en ik kwam uit in Larrasoana. Dat is 5 kilometer verder, dus goed te overzien.
Gestart met het idee elke 5 kilometer een korte rust te nemen, bleef dat voornemen al snel weg.
Na 7 kilometer genoten van een bak koffie, op 12 kilometer van een korte rust, bleef ik daarna toch maar doorlopen. Na een kilometer of 16 kwamen Luc, Vincenzo en ik elkaar weer tegen en besloten we samen verder te gaan. Vincenzo, echte Italiaan, was constant aan de telefoon en bleef langzaam achter. Op een kilometer of 4 voor het einde ging Luc z'n voeten koelen in een beekje en weer alleen verder.
Toch begrijp ik het niet zo goed, altijd geleerd je schoenen aan te houden, hier zie je veel mensen die ze onderweg uitdoen.
Weinig bijzonders gebeurd onderweg. In het begin lijkt het filelopen, ik schat dat er een 300-400 mensen per dag op pad zijn, later loop je in het bos, hoort de vogels fluiten en ben je helemaal alleen. Dit geeft zoveel rust en energie, onbetaalbaar.
Morgen een heerlijk dagje luieren, naar Pamplona, een afstand van ongeveer 17 kilometer met weinig tot geen hoogteverschillen.
Hopelijk blijft dat zo.
Succes morgen
Top man, ik blijf je volgen.
Groet,
Joop