23 april 2018

130 km gelopen, nog 774 te gaan.

Vandaag van Saint Just Ibarre naar Saint Jean Pied de Port over een afstand van 25 km. Veel beklimmingen, goed voor de benen, over veelal geitenpaden. Maar in vergelijking met de pelgrims vroeger moet ik niet klagen, met onze uitrusting.
Een dag zonder zon, gelukkig. Heel veel met m'n hoofd figuurlijk, maar ook letterlijk, in de wolken gelopen.
Onderweg vaak onthaald door honden met geblaf, maar als je naar ze toeloopt, rennen ze weg. Er was er een heel dapper. Blaffen en grommen vanonder een auto en toen ik hurkte om een foto te maken, snel z'n bek dicht 😀.
In eerste instantie alleen vertrokken, kwamen we na een kilometer of 6 toch weer met z'n drieën bij elkaar. Waarop we een tijdje samen hebben gelopen.
We kwamen langs een afgezet stuk terrein, waar allemaal kadavers van schapen lagen. Ik denk voer voor de gieren. Iets verder hoorden we een schaap erg klaaglijk blaten. Het beest lag op zijn rug en er zaten al twee gieren watertandend en met bestek gereed tot het dier z'n laatste blaatje zou laten.
Nu heb ik ooit gelezen in een boek over een Friese tweeling, ja lach maar ik las ook de Kameleon, toen ik 10-12 jaar jong was, dat een schaap niet meer zelf terug kan draaien. Even voor de jongeren; een boek is een stapel geprinte blogs, die samengebonden zijn met een kaft er omheen. Je kocht dat in de boekwinkel (speciaal hiervoor ingericht) of je leende het in de bibliotheek (Google maar even).
Ik wist niet goed wat te doen, tussen ons en het weiland stond een brede bramenhaag. Iets verder zagen we een hek. Rugzak afgedaan en over het hek heen. Mijn Franse kompaan vroeg mij iets, ik verstond het niet, maar de beweging van zijn hand langs zijn keel zei voldoende. Ik nog " No I'll try to turn him over." Verstond ie niet, weer die beweging met z'n hand.
. Nu heb ik mijn militaire zakmes keurig aan het koord op de man, leuk hè Nicole, zoals dat heet, en woon ik al jaren in Tilburg, maar ritueel slachten behoort nog niet tot mijn basis vaardigheden Ik wist niet goed hoe dat beest vast te pakken, dus heb een paar handen wol vast gepakt en omhoog gesleurd. Het dier kwam weer op haar, bleek een ooi te zijn, poten en liep een eindje weg. De gieren over de zeik, zij konden hun bestek en servet opruimen 😀. De Fransoos en de Italiaan waren verbaasd over wat ik deed. Nog nooit gezien, ik ook niet, maar dat moet je niet vertellen. Het schaap bleef nog tot het einde van de wei achter ons aanrennen. Een vriendin voor het (haar) leven gemaakt 😀.
Daarna weer verder richting SJPdP,  na een tijdje de Italiaan kwijt geraakt.
De binnenkomst in SJPdP is wel heel mooi. Mooie oude Citadel gevolgd door een oud straatje. Op zoek naar het pelgrimsbureau voor de stempel en daarna voor een bed naar de rechter municipal. Nadat me een bed toegewezen was, lekker gedouched, kleren gewassen 🙄 en stadje en Citadel bekeken. Vanavond met z'n vieren, nog een Amerikaan uitgenodigd, hoe meer nationaliteiten, hoe meer vreugd, een pelgrimsmaal wezen nuttigen en nu weer naar bed.
Morgen de Pyreneeën door naar Spanje. Een trip van ruim 27 km, waarbij de eerste kilometers een helling van 10 procent hebben.